Wij gaan dus letterlijk uit van jouw intentie, verlangen of vraag die je op dit moment bezighoudt in je leven.
Wat is het wat je in de opstelling wilt aangaan, ervaren, exploreren, weten of begrijpen over jezelf? Dat kan van alles zijn: “ik wil weten wie ik ben”, “ik wil begrijpen waarom ik verdrietig ben? ” tot “hoe was mijn geboorte?” of iets heel anders.
Wat er ook op dat moment voor jou op de voorgrond staat. De letterlijke woorden/ symbolen die voor jou deze intentie uitdrukken zijn het uitgangspunt van ons werk. (Het zou zelfs een tekening kunnen zijn die voor jou je intentie of verlangen uitdrukt).
Via de resonantie met representanten (personen die opgesteld staan voor de woorden uit je intentie) kun je toegang krijgen tot de onbewuste lading die onder deze woorden of symbolen in jou zitten en zo kijk je in de opstelling als het ware in de spiegel van je eigen psyche.
Alles wat jij tot nu toe in je leven hebt meegemaakt is immers in je lijf opgeslagen en is als (onbewuste) kennis in je. Via deze methode kun je hiermee in contact komen.
Uit ervaring blijkt dat hoe korter de intentie dus hoe minder “informatiedragers” (woorden en zintekens of onderdelen van een tekening) een opstelling heeft, des te helderder en diepere focus het proces geeft.
Bij te veel innerlijke delen is het risico dat het te overweldigend en verwarrend kan worden. Het is zinvol maximaal 3 woorden of tekens te gebruiken. Het is soms lastig om een kloppende zin te formuleren met max. 5 woorden.
Je schrijft je zin en kiest vervolgens de 3 woorden of combinaties en/of tekens uit, die voor jou de kern van je intentie vormen.
Bijvoorbeeld: Wat is - de oorzaak - van mijn angst ? = 3 informatiedelen.
Of: Ik-wil- de -oorzaak van mijn angst voor nabijheid voelen = 3 informatiedelen en ‘de oorzaak van mijn angst voor nabijheid voelen’ wordt hier als 1 informatiedeel gebruikt.